12/12/19
Start szkoleń „Zaprogramuj Przyszłość”
W listopadzie wystartowały pierwsze szkolenia stacjonarne w projekcie „Zaprogramuj Przyszłość”
)
Deskrypcja:
Na początku filmu widzimy logo projektu „Zaprogramuj przyszłość” oraz, nieco niżej, logo Fundacji Orange i Stowarzyszenia Mistrzów Kodowania. Na ekranie widać dzieci siedzące na matach z tabletami. Następnie pokazana zostaje mapa Polski z zaznaczonymi 9 regionami i powiatami, w których realizowany jest projekt ,,Zaprogramuj Przyszłość”. Są to następujące regiony: region legnicko-głogowski, a w nim powiaty: głogowski, górowski, legnicki, lubiński, polkowicki, region bydgoskotoruński, a w nim powiaty: bydgoski oraz toruński, region piotrkowski, a w nim powiaty: bełchatowski, opoczyński, piotrkowski, radomszczański oraz tomaszowski, region gdański, a w nim powiaty: gdański, kartuski, nowodworski, pucki, wejherowski, region częstochowski, a w nim powiaty: częstochowski, kłobucki oraz myszkowski, region tyski, a w nim powiaty: bieruńsko-lędziński, mikołowski oraz pszczyński, region ełcki, a w nim powiaty: ełcki, giżycki, olecki, piski, gołdapski oraz węgorzewski, region olsztyński, a w nim powiaty: bartoszycki, kętrzyński, mrągowski, nidzicki, olsztyński, szczycieński oraz lidzbarski, region szczecinecko-pyrzycki, a w nim powiaty: choszczeński, drawski, myśliborski, pyrzycki, szczecinecki, świdnicki, wałecki oraz łobeski.
Wypowiada się Prezes Fundacji Orange, Pani Ewa Krupa. Następnie widzimy dzieci w klasie podczas nauki programowania, siedzące z tabletami na matach. Na dole ekranu ukazuje się liczba nauczycieli, którzy zostaną przeszkoleni w ramach projektu (1200) oraz liczba uczniów (20 000), biorących udział w programie.
Następnie wypowiada się Pani Iwona Brzózka- Złotnicka ze Stowarzyszenia Mistrzowie Kodowania. Zostaje pokazana grupa dzieci podczas zajęć wraz z nauczycielkami. Wypowiedzi udziela Prezes Fundacji Orange, Pani Ewa Krupa.
Na końcu filmu ukazane zostają dzieci podczas edukacyjnej zabawy, na dole ekranu widnieją linki do strony projektu „Zaprogramuj Przyszłość” (https://zaprogramujprzyszlosc.edu.pl/ oraz do fanpage’a na Facebooku (https://plpl.facebook.com/ZaprogramujPrzyszlosc/). Pojawia się również logo Regionalnego Funduszu Rozwoju regionalnego, Unii Europejskiej oraz, niżej, logo Fundacji Orange, Stowarzyszenia Mistrzów Kodowania oraz Fundacji Rozwoju Branży Internetowej Netcamp.
Deskrypcja:
Na początku filmu widzimy logo projektu „Zaprogramuj przyszłość” oraz, nieco niżej, logotypy Fundacji Orange, Stowarzyszenia Mistrzowie Kodowania oraz Fundacji Rozwoju Branży Internetowej „NetCamp”. Na ekranie widać dzieci podczas zajęć z kodowania, bawiące się robotem i grające na owocach. Dzieci opowiadają o tym, co najbardziej podobało im się na zajęciach z programowania. Następnie wypowiada się nauczycielka i trenerka programowania, Pani Agnieszka Kucisz z Zespołu Szkolno- Przedszkolnego Nr 1 w Piszu. Na dole ekranu ukazuje się liczba nauczycieli, którzy zostaną przeszkoleni w ramach projektu (1200), liczba szkół (260) oraz liczba regionów (9), a także liczba pracowników bibliotek, domów kultury i placówek doskonalenia nauczycieli (450), którzy biorą udział w projekcie. Widzimy dzieci i nauczycielkę podczas lekcji kodowania. Wypowiada się Pan Dyrektor Jarosław Baran ze szkoły Podstawowej im. Wincentego Witosa w Szydłowie. Następnie widzimy dzieci układające klocki na matach. Wypowiada się zastępca dyrektora Pani Krystyna Kamka z Zespołu Szkolno- Przedszkolnego Nr 1 w Piszu. W tle widać roboty sterowane przez dzieci. Wypowiedzi udziela Pani Dyrektor Małgorzata Wyszyńska z Zespołu Szkolno- Przedszkolnego w Piszu. Dzieci tańczą do kodu klaszcząc. Ponownie wypowiada się Pan Dyrektor Jarosław Baran. Widać dzieci układające plastikowe kubeczki. Potem wypowiada się nauczycielka, Pani Beata Czerwińska, ze Szkoły Podstawowej im. Wincentego Witosa w Szydłowie oraz dzieci. Na końcu filmu pokazane są dzieci uczące się i bawiące na macie edukacyjnej. Na dole ekranu pojawiają się linki do strony projektu „Zaprogramuj Przyszłość” (https://zaprogramujprzyszlosc.edu.pl / oraz do fanpage’a na Facebooku (https://pl-pl.facebook.com/ZaprogramujPrzyszlosc/). Przedstawiona zostaje mapa Polski z zaznaczonymi 9 regionami, w których realizowany jest projekt ,,Zaprogramuj Przyszłość”. Są to następujące regiony: legnicko-głogowski, bydgosko-toruński, piotrkowski, gdański, częstochowski, tyski, ełcki, olsztyński, szczecinecko-pyrzycki. Następnie pojawia się logo Programu Operacyjnego Polska Cyfrowa, Unii Europejskiej, Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego wraz z informacją o współfinansowaniu projektu ze środków UE, oraz niżej, logo Fundacji Orange, Stowarzyszenia Mistrzów Kodowania oraz Fundacji Rozwoju Branży Internetowej „Netcamp”.
Katarzyna Tomiak, uczestniczka projektu Zaprogramuj Przyszłość, nauczycielka edukacji wczesnoszkolnej w SP nr 111 w Krakowie
Do projektu dołączyłam nie bez wątpliwości. A mówiąc zupełnie wprost - wątpliwości była masa, wizja wielu godzin szkoleń i zajęć wcale nie była łatwa! Ale posłuchałam Teresy Smoleń, z którą dobrze się znałam. To ona mnie zachęcała, przekonywała, namawiała. I w końcu, nie wiedząc, na co się piszę, wypełniłam wszystkie papiery i dołączyłam do Zaprogramuj Przyszłość.
Już na początku czekało mnie duże zaskoczenie. Pierwsze szkolenie stacjonarne zupełnie odmieniło moje nastawienie. Okazało się, że kluczem byli – jakkolwiek zwyczajnie to nie brzmi – ludzie. Ludzie i ich świetne nastawienie, pozytywne, wspierające i wzmacniające. Uczyły mnie wymiennie dwie trenerki – Mariola Fik oraz Wioletta Matusiak, które pokazały, jak inaczej można mówić o tym samym materiale, w którą stronę można kierować swoją i cudzą uwagę i ile energii można w sobie odkryć.
Chociaż pierwsze wątpliwości zostały już dawno rozwiane, pojawiły się kolejne, gdy przyszło do realizacji zajęć z dziećmi. No bo jak to będzie? Przyjdzie trenerka i będzie patrzeć, jak prowadzę lekcję? Będzie mnie obserwować, notować? A potem co, zaprosi mnie na podsumowanie, ocenę moich osiągnięć? Była obawa. I znowu – do pierwszego takiego wydarzenia, kiedy okazało się, że trenerka była ze mną podczas tych zajęć, to znaczy – pomagała je prowadzić, wspierała mnie, tworzyła relację całkowicie partnerską, daleką od kontroli, oceny, stresu. Dzięki temu już po chwili mogłam poświęcić się realizacji moich zadań. To co zachwycało mnie, oczarowało również dzieci, które od początku pokochały matę, kolorowe kubeczki i robota. Nie powiem, zastanawiałam się, jak go przedstawić, by uczennice i uczniowie mogli go poznać, a przy tym by nie kojarzył im się ze zwierzątkiem. Chciałam, by dostrzegły relację człowiek-robot. Człowiek programuje, robot realizuje pomysł.
Chociaż udało mi się zrealizować przed pandemią prawie wszystkie zajęcia, okazało się, że zdobywane przez nas (przeze mnie i dzieci) doświadczenia przydały nam się nawet podczas edukacji zdalnej, ale i w przerwach między kolejnymi lockdownami. Co więcej, zaczęłam włączać aktywności związane z nauką programowania w treści innych przedmiotów. Pewnie wiele osób będzie zaskoczonych, jak dobrze sprawdza się połączenie kodowania offline i... wychowania fizycznego. Jako że jedna zabawa szczególnie przypadła mi i moim uczennicom oraz uczniom do gustu, postanowiłam przywołać ją z myślą, że może zachęcę kogoś do wypróbowania jej na swoich zajęciach:
Zabawa „Wybiegana wieża”
Jest to zabawa, która najbardziej utkwiła mi w głowie i którą najczęściej wykorzystuję podczas przerw między zajęciami. Pozwala dzieciom się skupić, a jednocześnie poruszać, co po długim siedzeniu w ławkach jest im bardzo potrzebne.
Zabawa polega na ułożeniu na jednym końcu korytarza lub sali wieży z kubeczków. Kubeczki powinny być różnokolorowe, można nimi obracać tak, aby stworzyć ciekawy wzór. Poziomy trudności, czyli ilość w różny sposób obróconych kubków i ich kolorów można zwiększać lub zmniejszać w zależności od umiejętności uczniów.
Wieżę układamy za zasłoną/ przegrodą tak, aby nie była widoczna. Następnie dzielimy uczniów na pary lub większe grupki. Zadaniem dzieci jest ułożyć taką samą wieżę na swoich stanowiskach. Trudność polega na tym, że aby dowiedzieć się, jak wieża wygląda, trzeba do niej pobiec, zapamiętać układ i wrócić do drużyny, aby przekazać im zapamiętaną informację. Osoba, która biega, nie może dotykać kubeczków, może przekazać słowami instrukcję jedynie słowami. Wygrywa zespół, który jako pierwszy ułoży poprawnie całość.
Uważam, że zabawa w ciekawy sposób łączy kodowanie, tworzenie i umiejętność precyzyjnego przekazywania instrukcji oraz to, co dzieci lubią najbardziej, czyli ruch!
To jest przykład na to, ile rzeczy wyrasta z projektu. Pomysły się mnożą, wracają, zmieniają, jesteśmy wciąż w klimacie remiksowania, nie tylko w Scratchu. I mam nadzieję, że takie podejście zostanie ze mną na długo.
Bądź na bieżąco
12/12/19
W listopadzie wystartowały pierwsze szkolenia stacjonarne w projekcie „Zaprogramuj Przyszłość”
13/01/20
Przed nami kolejne szkolenia dla nauczycieli w projekcie Zaprogramuj Przyszłość
11/02/20
Twoja szkoła bierze udział w "Zaprogramuj Przyszłość"? Wrzuć baner na stronę!